Σελήνη,
δεν φταις εσύ
Ο ήλιος ζήλεψε το λευκό της φως μέσα στο σκοτεινό γαλάζιο. Ζήλεψε την συντροφιά από τ’ άπειρα άστρα, ζήλεψε τα τραγούδια των ανθρώπων, ζήλεψε που αλλάζει μορφή κάθε μέρα, που πάντα όμορφη μένει και ποθητή. Ενώ αυτός είναι ο άρχοντας, ο ζωοδότης. Χωρίς αυτόν όλα νεκρά.
Και ντράπηκε για το κατάντημά του. Παράγγειλε μαύρα σύννεφα. Κρύφτηκε πίσω από την πυκνή ομίχλη. Κι έκλαψε στην αγκαλιά της νύχτας.
Σέρρες, 1/3/2921
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου