Το πρόσωπο και ο χρόνος
ένα διαδικτυακό project διαλόγου
13 Ιανουαρίου-24 Φεβρουαρίου 2025, 7-9 μμ
Ένα project
- ισότιμου διαλόγου
- σύντομων εισηγήσεων από όλους/όλες
- προσωπικών προτιμήσεων, συναισθηματικών, αισθητικών, κοινωνικών-ηθικών κλπ για όσα μας ενδιαφέρουν
- με περιθώρια εξέλιξης σε δημιουργικό εργαστήρι
- επτά (7) εβδομαδιαίων συναντήσεων, Δευτέρες, στις 7μμ, διάρκειας 90-120΄
- στην πλατφόρμα του Zoom
- που θα καταγράφεται ψηφιακά για αρχειακούς και μόνον λόγους
- δωρεάν μεν, με υποχρέωση ενεργής συμμετοχής δε.
- Δήλωση συμμετοχής (και πληροφορίες) με ένα απλό mail στον Γ. Αποστολίδη (gar.apost@gmail.com), όπου θα αναγράφονται: α) το ονοματεπώνυμο, β) ένα τηλέφωνο επικοινωνίας και γ) το προσωπικό σας mail. Καλό είναι η παρέα μας να μην είναι πολύ μεγάλη, οπότε θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
- Κάμερα και μικρόφωνο για την διαδικτυακή συνάντηση. Δεν γίνεται να μην έχουμε οπτική και ακουστική επαφή μεταξύ μας.
- Θετική ενέργεια, σεβασμός, συμμετοχικότητα, ανοιχτοσύνη.
...
κι αν κάνεις να κοιτάξεις σε αυτόν ή στον άλλο καθρέφτη,πίσω απ’ τη σκόνη και τις ραγισματιές,διακρίνεις πιο θαμπό και πιο τεμαχισμένο το πρόσωπό σου,
το πρόσωπό σου που άλλο δε ζήτησες στη ζωή παρά να το κρατήσεις
καθάριο κι αδιαίρετο
...
Γιάννης Ρίτσος, Η σονάτα του σεληνόφωτος
Το πρόσωπο, όντας η αιχμή, το άνοιγμα και η κορύφωση της οντολογικής ιδιαιτερότητας του ανθρώπου, αποτείνεται ως «πρόσ-οψη» / στρέφει την όψη του στο χρόνο, την ίδια στιγμή που ο χρόνος «προσ-φέρεται» ως προσωπική δωρεά στον άνθρωπο. Τι διακυβεύεται σε αυτή τη δραματική «πρόσωπο-με-πρόσωπο» συνάντηση; Τούτη εδώ άλλοτε τρέπεται αιχμηρά, με το πρόσωπο - «σπαθί» να επιχειρεί να τμήσει με το Είναι του εγκάρσια το χρόνο, ο οποίος απειλεί να σημαδέψει ριζικά τη γυμνότητα του προσώπου∙ άλλοτε εξελίσσεται συμφιλιωτικά, με το πρόσωπο να ρέει αβίαστα μέσα στις αρμογές του ιαματικού χρόνου. Το οριακό βίωμα αυτής της σχέσης μεταρσιώνεται σε τέχνη, έρωτα, επανάσταση, διαφάνεια, καθώς το πρόσωπο αποπειράται να αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμα / το ίχνος του στο χρόνο. Τι συμβαίνει όταν το πρόσωπο εγκολπώνεται το χρόνο και ο χρόνος προσωποποιείται; Είναι το πρόσωπο ουσιωδώς χρονικό; Σε τι συνίσταται ο «προσωπικός χρόνος»; Η αλληλοδιείσδυση προσώπου και χρόνου εκδηλώνεται μέσα από πολλαπλές εκφάνσεις: προσωπεία και καθρέφτες του χρόνου, προσωπο-γραφίες και χρονο-γραφήματα, το πρόσωπο του έρωτα και το βλέμμα της εναιώνιας Στιγμής, το (α)πρόσωπο του μηδενός και η άβυσσος της περατότητας, ο εκστατικός χρόνος της αυτοϋπέρβασης, τα πρόσωπα της απειρότητας, τα προσωπεία της Λήθης, οι προσωποποιήσεις του φα(ντα)σματικού χρόνου, η δια-χρονία του προσώπου του Άλλου, το όραμα της Μέδουσας, το βλέμμα του Ορφέα, ο χρόνος–Κρόνος, ο νάρκισσος χρόνος. Ο οραματικός «προσωπο-χρόνος» και το φαντασιακό του μάς διανοίγουν σε μία γοητευτική αναμέτρηση με το αίνιγμα της πιο προσωπικής μας α-λήθειας. (Μαριάννα Δώδου)
Το φετινό θέμα του διαδικτυακού μας project "Το πρόσωπο και ο χρόνος" προτάθηκε από την Μαριάννα Δώδου και πλειοψήφησε σε ανοιχτό ερωτηματολόγιο.
Εννοείται ότι στην παραπάνω προτεινόμενη θεματική μπορεί να προσθέσει κάθε ενδιαφερόμενη/ενδιαφερόμενος όποια παράμετρο θα ήθελε να παρουσιάσει και να συζητήσουμε.
Το project σχεδιάστηκε και θα συντονιστεί από τον Γιώργο Αποστολίδη με την υποστήριξη του Συλλόγου Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών Σερρών. Η βασική του γραμμή θα ακολουθήσει την πρακτική των προηγούμενων τεσσάρων διαδικτυακών project: Ποιητικό περί λευκού project (2021), Αναζητώντας το Ωραίο … (2022) Αντιμέτωπος/η με τον άλλο, την άλλη, το άλλο … (2023) και Ταξίδι (2024).
Norman Duenas
